Ik ben opgegroeid in een christelijk gezin en geloofde dat maagdelijkheid mijn meest waardevolle schat is, die wordt beschermd door de prijs, en haar verlies voor de nacht betekende de meest vreselijke schaamte die kan worden verwacht.
Het is moeilijk voor je om te begrijpen of je onder de vleugel van de kerk bent gegroeid, maar je concentreert op de zuiverheid van meisjes vóór het huwelijk komt zo vaak voor in veel christelijke gemeenschappen dat ik geen twijfel had. Natuurlijk zal ik wachten op een huwelijk. Hoe kan ik anders overwegen??
Toen ik 15 was, hebben we zelfs kerken gelegd met een geschreven eed om van dochters te onthouden. Volgend jaar gaven mijn ouders me een netheidsring. Hoewel ik wist dat ze een paar jaar vóór de bruiloft samenwoonden, libido-man.com heb ik ze nooit als hypocrieten beschouwd. Ik dacht dat ze van de fouten wilden houden die in zijn jeugd spraken. Ze zouden nu immers compleet verschillende mensen zijn.
Na talloze waarschuwingen over de seks van de ontrouw van mijn kerk en ouders, beperkte ik de communicatie met verschillende jongens aan de Universiteit van Kamagra en besloot ik zelfs de bruiloft van kussen met mijn toekomstige echtgenoot te herinneren.
We ontmoetten elkaar bijna een jaar voor de woedende, en vijf maanden later na het huwelijk van een verloving. Als we zeggen dat we de eerste kus hiervan hebben
Gedistribueerd altaar, struikelen op de muur zonder vertrouwen. Mij is vaak gevraagd: “Hoe kunt u bepalen hoe seksueel compatibel u seksueel compatibel bent, als u niet eens kussen?! Is het niet te weten voordat je het zegt "Ja"?
Om eerlijk te zijn, maakte ik me nooit echt zorgen. Soms twijfelde ik aan mijn beslissing om niet te kussen voor de bruiloft, omdat ik het wilde weten, ik mis een vonk tussen ons, maar de toekomstige echtgenoot wachtte geduldig en het kalmeerde me.
Hoe ik lach om mijn naïviteit.
Ik voelde me niet als een witte kraai, ik stopte gewoon met het vertellen van mensen over onze beslissing.
Natuurlijk was er een seksuele aantrekkingskracht tussen mij en mijn verloofde. Maar voor ons was het een kwestie van eer. En we wachtten op de bruiloft en we konden in het gebied komen.
Ik ging naïef aan dat we al onze toegenomen lang missen, we zullen een heet, gepassioneerd seksleven krijgen nadat we eindelijk “ja” hebben gezegd. Niemand waarschuwde me dat alles anders was.
Beiden waren onervaren, we spraken niet met getrouwde vrienden of normale seksuele voorlichting op school. Ik heb vele malen directe vragen gesteld aan vrienden, familieleden en zelfs een arts over wat ik zal wachten op de huwelijksnacht, maar iedereen antwoordde in de geest “alles is gecreëerd”, “maak je geen zorgen, je gaat omhoog” of – mijn favoriet! – “Het huwelijkseks is geweldig!”
ZO om te zeggen. Alles ging niet volgens plan. Er was een probleem.
Kort na het terugkeren van de bruiloftsreizen (en na een week, tranen, pijn en teleurstelling), werd mij gediagnosticeerd: Vaginisme. Dit betekende dat ik een onvrijwillige vermindering van Lobkovo -spieren heb, wat seks extreem pijnlijk of zelfs onmogelijk maakt.
Ik had een van de meest sombere maanden in mijn leven verwacht.
Na te hebben gesproken met artsen en psychotherapeuten. En nu, toen hij plotseling iets goeds mocht doen en hem toestond, was mijn lichaam verward en wist niet wat hij moest doen, omdat hij zoveel jaren doorbracht, was het verboden om opgewonden te zijn, in de buurt van de vertegenwoordigers van het andere geslacht. Wetenschap is bekend dat de vagina kan worden veroorzaakt door “te dichtbij opvoedende, religieuze vooroordelen dat "Seks is slecht", en onvoldoende seksuele voorlichting “.
Hoe langer ik me realiseerde hoe moeilijk om van mijn ziekte af te komen, hoe dieper ik in depressie raakte, steeds overtuigender in mijn volledige insolventie als een vrouw en hoe vrouwen.
Het was niet logischer dan de meisjes voor de bruiloft dan voor haar. Ik kan ze echter niet de schuld geven. Wat kunt u zeggen tegen degenen die de implementatie van een van de belangrijkste menselijke behoeften hebben uitgesteld en nu niet fysiek kunnen doen? Het is moeilijk om woorden te vinden om zo’n moeilijke situatie op te lossen.